حالا یهو ذهنم درگیر این شده که من تا حالا عروسی هیچ دوستیم نرفته‌ام و دلم شادی کردن و قر دادن در مراسم عروسی یه دوست رو خواست. فقط امین ازدواج کرده که اون هم بعد از رفتن من بود و فرصت نشد که براش قر بدم. مینو هم همچنین. بقیه هم که مجردیم. دلم گرفت که ممکنه فرداروزی ماهرخ هم زن بگیره و من نباشم.
به گمانم باید اینجا دوستانم رو تشویق به ازدواج کنم. می‌تونم از این دو تن عزیز مه‌پاره‌ام که هم‌اکنون زن‌وشوهرند شروع کنم و در مراسمی خصوصی براشون قر بدم تا حالا فردا چه شود. :)